Eén van de eigenschappen waar je een narcist aan zou kunnen herkennen is de projectie die ze gebruiken. Als je dit eenmaal in de gaten hebt ga je heel anders luisteren naar de narcist en kan het zelfs handig zijn om dit te doen.
Narcisten zijn meesters in projectie. narcisten vinden hun eigen gedrag volkomen normaal en gaan ervan uit dat anderen net zo in elkaar steken als zij zelf. Hierdoor wordt hun eigen innerlijke wereld vrijelijk op de ander geprojecteerd wat leidt tot allerlei valse beschuldigingen. Het is dan ook interessant om goed te luisteren welke beschuldigingen en overtuigingen hij/zij eigenlijk uit: je hebt meteen een idee hoe hij/zij de wereld waarneemt en wat hij/zij zou kunnen doen. Dit kan je helpen je hiertegen te wapenen. Het is verstandig om in dezen alleen te luisteren en vooral niet teveel te zeggen. Laat het balletje gewoon doodvallen. Dit vergt echter wel enige innerlijke kracht. Ik ben er echter van overtuigd dat veel slachtoffers in wezen heel sterk zijn! Je voélt je misschien niet zo sterk nu, maar die kracht is in jou aanwezig... Als je deze kracht terug wilt vinden, neem dan contact op.
Projectie en kinderen
Als er kinderen in het spel zijn, zijn ook zij het doelwit van projectie. Als er meerdere kinderen zijn is er in het gezin eigenlijk altijd wel een 'golden child' en een 'zwart schaap' aan te wijzen. Het golden child is hierbij de oogappel van de narcist, kan nooit wat fout doen, is het meest fantastische kind dat er bestaat, is helemaal geweldig. Wat er gebeurt is dat de narcist alle positieve eigenschappen van zichzelf op dat kind projecteert, het is zijn/haar perfecte evenbeeld.
De vermeende slechte eigenschappen worden op het andere kind geprojecteerd, het zwarte schaap. Het zwarte schaap is altijd het haasje, krijgt overal de schuld van, kan nooit wat goed doen en is een last aan het been van de narcistische ouder, altijd en overal teveel.
Beide kinderen worden niet gezien voor wie ze werkelijk zijn en krijgen geen ruimte om zichzelf te ontwikkelen of te ontplooien. Je zou denken dat het golden child het lekker makkelijk heeft. Niets is minder waar. Van dit kind wordt ook verwácht dat het perfect is, zich perfect gedraagt waarbij de lat wel erg hoog ligt. Dit kind wordt telkens naar voren geduwd: kijk mijn geweldige kind! en staat daarbij ongewild voortdurend op de voorgrond. Tegelijkertijd wordt dit kind op gelijke voet gesteld met de volwassen narcist, kind zijn is er niet meer bij.
Beide kinderen worden door de narcist gezien als een verlengstuk van zichzelf en niet als individuen met een eigen identiteit. Het kind wordt hoe dan ook volledig ontkend en ontwikkelt geen of weinig eigenheid. Dit heeft ook tot gevolg dat de narcistische ouder niet in staat is zich in te leven in de behoeften van het kind: wat goed is of voelt voor hem/haar is automatisch goed voor het kind. Als hij/zij de andere ouder haat is het voor hen logisch dat zijn/haar kind dat ook dit, het is tenslotte zíjn/háár kind? Dat het kind hier heel anders in kan staan is voor de narcist gewoon niet waar.
Hun sociaal-emotionele ontwikkeling komt hierdoor ernstig in het gedrang.
Meer weten over narcisme of hoe hiermee om te gaan? Kijk op www.cobeslan.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten