Ieder mens heeft behoefte om gezien te worden, aan oprechte aandacht. Echter, tevéél aandacht maakt dat we ons ongemakkelijk voelen, brengt ons vaak in verlegenheid. Dit geldt echter niet voor de narcist. Vanwege de enorme leegte die hij/zij ervaart, is hij/zij voortdurend op zoek naar aandacht en bevestiging. Deze aandacht haalt hij op verschillende manieren. Eén daarvan is opscheppen over zijn eigen prestaties, eigen prestaties overdrijven of zelfs ronduit verzinnen.
Vanuit de innerlijke leegte creëert de narcist een vals zelf, waarbij hij zich anders, beter, voordoet dan hij/zij in werkelijkheid is. De voortdurende stroom aan aandacht en bewondering (of kritiek dat wordt omgebogen naar positieve aandacht door het slachtoffer uit te gaan hangen) houden dit valse zelf in stand. In wezen is de narcist hiervan afhankelijk, de narcistische voeding is onmisbaar en fungeert als een verslaving. Een narcist is verslaafd aan aandacht en spendeert veel tijd in het krijgen hiervan.
Social media is hierbij een geweldig hulpmiddel. Het bijhouden van meerdere pagina's en blogs, het veelvuldig posten op sites van anderen, de veelvuldige selfies, of uitgebreide (nep)verhalen kan voor sommige narcisten bijna een dagtaak zijn. Het internet is een geweldige plaats om te vertoeven voor de narcist, waar hij zijn valse werkelijkheid vrij kan presenteren aan ieder die het maar zien of lezen wil.
Ook het creëren van drama levert veel aandacht op, het spelen van het slachtoffer van vermeend onrecht (die er niet is of zwaar overdreven wordt) levert ook de nodige aandacht op. De narcist verhaalt veelvuldig en zéér uitgebreid over hetgeen hem/haar allemaal wordt aangedaan...
Dit is een fenomeen wat je veelvuldig ziet in een vechtscheiding, de narcist die uitgebreid verhaal doet over wat hem/haar is aangedaan of erger: wat de kínderen wel niet is aangedaan, aan wie het maar horen wil. Het liefst op een luidruchtige manier zodat zoveel mogelijk mensen het horen. En ja, als het waar zou zijn, is het ook te triest voor woorden.
Mensen die dit soort verhalen horen zijn vaak al van de leg door hetgeen ze horen, dusdanig geschokt dat ze zich niet eens afvragen of het wel waar zou zijn, met in hun achterhoofd: 'zoiets verzín je toch niet?'. Nee, een normaal denkend mens niet nee, maar een narcist wel... Heerlijk al die voeding...
Het échte slachtoffer echter hoor je vaak niet...
Ga eens na bij jezelf: als jij iets heftigs meemaakt, ga jij dan ook en publique je hele verhaal doen, op luidruchtige toon zodat íedereen het kan horen?? Of ben je in shock... en zoek je hulp, op een discrete wijze omdat wat je overkomt gewoon te heftig is...
Als slachtoffer van narcistische mishandeling wordt je na een breuk voortdurend meegesleurd in drama. En elk drama wordt breed uitgemeten in de social media en/of in de rechtbank. Zaken die zonder drama opgelost hadden kunnen worden, verdelen van de boedel is hier een goed voorbeeld van, worden op leven en dood uitgevochten in de rechtbank, waarbij het slachtoffer eigenlijk geen idee heeft waarom hij/zij wordt aangeklaagd. De rechtbank is een feestje voor de narcist!
Narcistische voeding en kinderen:
Een andere manier is het aandacht verwerven via de kinderen, waarbij de kinderen naar voren worden geschoven en geëtaleerd worden als prinsen en prinsessen die geweldige prestaties leveren. Natuurlijk is dit allemaal dankzij deze gewéldige ouder... Narcistische ouders gedijen prima op de successen van hun kinderen. Of de kinderen zelf nu ook zo blij zijn met deze overload aan aandacht valt te bezien. Niet zelden worden kinderen op het toneel gezet, niet omdat ze dat zelf zo leuk vinden maar omdat de narcistische ouder met hen kan pronken. Toneel en dans is een veel gekozen hobby voor de kinderen.
Overigens niet alleen de successen van de kinderen leveren aandacht op, ook vermeende trauma's of tekortkomingen. Opvallend hierbij is dat deze trauma's of tekortkomingen breed en publiekelijk worden uitgemeten. Hierbij doet de narcistische ouder altijd het woord, niet zelden in bijzijn van een gedwee, verlegen kind dat zich duidelijk niet op zijn gemak voelt. Het kind wordt hiermee ook ernstig in verlegenheid gebracht. Een 'gezonde' ouder zou zijn/haar kind hiertegen beschermen, een narcistische ouder heeft echter niet het empathische vermogen om zich in dit kind te verplaatsen, het kind wordt simpelweg het aas voor narcistische voeding.
Tot slot is er nog de tertiaire ziektewinst: de narcist die alle
aandacht op zich vestigt door voor een andere zieke te zorgen. Het gaat hierbij
niet om de zieke, maar om de narcist! De narcist oogst hiermee veel lof en
waardering en gaat helemaal op in zijn/haar rol. Als je goed kijkt is er echter
geen echte empathie voor de zieke/hulpbehoevende en kan er zelfs sprake zijn
van ouderenmishandeling.
Sjoukje Varwijk is kennis-en ervaringsdeskundige op het gebied van Narcistisch geweld. In haar praktijk (praktijk CoBeSlaN) biedt zij hulp aan de slachtoffers die hiermee te maken krijgen.
Kijk voor meer informatie op www.cobeslan.nl
©Praktijk CoBeSlaN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten