Vechtscheidingen en narcisme
Toen ik me ruim 5 jaar geleden afvroeg waar we in godsnaam in beland waren ging ik op onderzoek uit. Ik ging aan de studie: psychologie. In die studie kwamen uiteraard ook de persoonlijkheidsstoornissen aan bod, waaronder de narcistische persoonlijkheidsstoornis. Ik herkende hier veel in en wilde hier alles van weten!
In mijn zoektocht naar meer informatie, toen nog niet echt beschikbaar in het Nederlands, stuitte ik op het werk van dr. Gardner, een Amerikaanse psychiater die ook erg gefascineerd was door dit fenomeen en er zijn levenswerk van maakte, onder andere in het fenomeen ouderverstoting, één van de gebruikte tactieken van de narcist om zijn ex ten gronde te richten. Hij is de man die dit onderwerp op de agenda zette, over dit onderwerp later meer.
Hij stelde dat in het geval van een vechtscheiding er in de meeste gevallen sprake is van een psychiatrische aandoening bij tenminste één van de beide ouders, de narcistische persoonlijkheidsstoornis werd hierbij in het bijzonder genoemd.
Een scheiding is nooit leuk en gaat vaak gepaard met veel emoties, waaronder boosheid. Dit is volstrekt normaal. Getouwtrek in het beginstadium is ook vrij gebruikelijk. Maar érgens moet er het besef komen dat dit averechts werkt, zéker als er kinderen in het spel zijn.
Scheiden van een narcist betekent automatische een vechtscheiding. Op diverse plekken, met name in kindercentra, kom ik diverse oproepen tegen aan ouders die gaan scheiden. Laatst nog een blog van een kindercoach: de gevolgen van een vechtscheiding voor de kinderen... Iets waarvan wij ons van het begin af aan bewust waren, maar ook iets dat we domweg niet konden voorkomen of veranderen.
Een narcist kan beslist niet omgaan met kritiek, laat staan de totale afwijzing in de vorm van de wens om te gaan scheiden en zal ál zijn narcistische tools aanwenden om degene die hem/haar afgewezen heeft ten gronde te richten.
Voor een vechtscheiding zijn niet altijd twee partijen nodig: als er eentje oorlog wil, heb je oorlog.... of je nou wilt of niet. Het enige wat je kunt doen is proberen de schade zo beperkt mogelijk te houden. Cliché's als 'waar twee kijven, twee schuld' en 'waar rook is, is vuur' gaan in dezen totaal niet op. Als ex-partner van een narcist hoef je niet veel te doen om gedemoniseerd te worden, je hoeft eigenlijk helemaal niets te doen. Minachting en pathologisch liegen is hun tweede natuur...
Als je eigen (geestelijke) gezondheid én die van je kinderen je lief is, is blijven echter vaak ook geen optie....
Hierbij hulp nodig? Dan sta ik voor je klaar! Kijk op www.cobeslan.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten